Zbliża się zima. Setka przygotowuje zapasy. Bellamy i Octavia nadal ze sobą nie normalnie nie rozmawiają. Kanclerz przekazuje Clarke wiadomość o bunkrze w którym mogą znaleźć rzeczy potrzebne do przetrwania zimy. Dziewczyna prosi Bellamy'iego o pomoc. Za nimi porusza Dax, którego wysłał Shumway (ten który dał Bellamy'iemu broń aby zabił kanclerza) aby zabił Bellamy'iego. Wkrótce znajdują bunkier, jednak znajdują tam tylko koce. Bellamy ze złości przewraca dużą beczkę z wodą, w której znajduje się ... broń. Bell uczy Clarke strzelać. W końcu przyczyna jego dziwnego zachowania wychodzi na jaw. Otóż Bellamy chciał uciec z obozu ze strachu przed kanclerzem, którego postrzelił.
Tym czasem w obozie wszyscy mają halucynacje po zjedzeniu orzechów. Octavia wykorzystuje sytuacje i pomaga uciec tubylcowi, który jak się okazuje ma na imię Lincoln i dobrze mówi po angielsku.
Te same orzechy zjada Bellamy i Clarke przez co oboje mają halucynacje. Clarke widzi swojego ojca natomiast Bellamy kanclerza i ludzi, którzy zginęli na arce. Wszyscy go obwiniają. Dopada go też Dax, który próbuje go zabić. Clarke chce pomóc Bellamy'iemu jednak jej broń nie działa. W końcu Bellamy sam pokonuje swojego napastnika. Cały poobijany podchodzi do Clarke i dochodzi między nimi do szczerej rozmowy, w której Bellamy między innymi mówi dziewczynie o swoich wyrzutach i jego mamie.
Po powrocie do obozu Bellamy decyduje się porozmawiać z kanclerzem. Dzięki przemowie Clarke, kanclerz przebacza jego zbrodnie.
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz